مقدمه – داستانی که تکرار میشه…
تا حالا شده یه روز بشینی پای چارت، چندتا معامله بزنی و شبش نفهمی چی شد؟ اگه این اتفاق برات آشناست، بدون که وقتشه ژورنال نویسی در ترید رو جدی بگیری.
یادت میاد اون روزایی که تازه ترید رو شروع کرده بودی؟
اون هیجان روزای اول، وقتی یه ترید سودده می‌زدی و حس می‌کردی الان دیگه تمومه! من دیگه فهمیدم چی به چیه!
یا اون وقتایی که پشت سر هم چندتا ضرر می‌کردی و با خودت می‌گفتی:
«چی شد؟ چرا اینطوری شد؟ من که همون تحلیل دیروزم رو زدم!»
خب بذار یه چیزی رو رک و پوست‌کنده بگم:
اگه ژورنال نداشتی، اصلاً حق نداری بپرسی چرا ضرر کردی.
چون هیچ‌چیزی برای تحلیل رفتار خودت نداری.
منم دقیقاً اون روزها رو تجربه کردم.
تو همون سالایی که تازه با ترید آشنا شده بودم، بارها شده بود فکر کنم یه چیزی رو بلدم، بعد یه ترید ساده می‌اومد و بهم می‌فهموند که نه رفیق، هنوز خیلی راه مونده.
سالها ضرر و زیان دادم تا فهمیدم:
معامله‌گری فقط تحلیل چارت نیست؛ تحلیل خودته.
و تحلیل خودت بدون ژورنال ممکن نیست.
ژورنال نویسی دقیقاً یعنی چی ؟
بذار خیلی ساده بگم:
ژورنال نویسی یعنی اینکه بشینی تریدهایی که می‌زنی رو با جزئیات ثبت کنی.
یعنی ثبت لحظه‌به‌لحظه فکرهایی که داشتی، احساساتی که داشتی، دلایلی که ورود کردی، و نتیجه‌ای که گرفتی.
ژورنال فقط این نیست که بنویسی:
«EUR/USD – خرید – SL خورد – -30 پیپ»
ژورنال کامل اینه:
«EUR/USD – عکس از ورود و خروج – ورود در حمایت H4 با تأیید کندل – احساس اعتماد به نفس زیاد به خاطر ترید قبلی – بدون بررسی تایم پایین‌تر وارد شدم – نتیجه: استاپ خورد – نکته: همیشه با دیدن تایم پایین، تأیید بگیر.»
فرق این دوتا زمین تا آسمونه!
چرا ژورنال‌نویسی ترید این‌قدر مهمه؟
ببین، اکثر تریدرها فکر می‌کنن دلیل شکستشون تحلیل اشتباهه، در صورتی که دلیل اصلی، شناخت ناکافی از خوده.
ژورنال باعث میشه بفهمی کی داری خوب کار می‌کنی و کی داری احساسی تری می‌زنی
بهت نشون می‌ده تو چه ساعاتی بهترین عملکرد رو داری
باعث میشه بفهمی سبک معاملاتیت واقعاً چیه (نه اون چیزی که فکر می‌کنی هست)
و از همه مهم‌تر:
ژورنال ترید تو رو از یه تریدر احساسی واکنشی، تبدیل می‌کنه به یه تریدر تحلیلی و تکنیکی
(تحلیل خودت، نه فقط چارت)
تجربه شخصی من از ژورنال نویسی در ترید
خیلی وقتا پیش می‌اومد که یه ترید خوب می‌زدم، سود می‌گرفتم، اما نمی‌دونستم دقیقاً چی باعث اون موفقیت شد.
یا یه ضرر سنگین می‌کردم، ولی نمی‌فهمیدم دقیقاً از کجا خراب شد. نه دقیق یادم بود چرا وارد شدم، نه حالم رو اون موقع ثبت کرده بودم.
یعنی اتفاقات خوب و بد می‌افتاد، ولی چون چیزی ازشون ثبت نکرده بودم، قابل تکرار یا تحلیل نبودن.
یه جایی فهمیدم: این‌جوری نمی‌تونم رشد کنم.
شروع کردم به نوشتن، تصویر گرفتن، نوشتن حس و تصمیم و نتیجه.
**و همون موقع بود که یه جمله‌ای خوندم و برای همیشه تو ذهنم موند:**
“وقتی ژورنال نمی‌نویسی، یعنی عملاً به موفقیت یا شکستت اهمیتی نمی‌دی.”
و از اون روز به بعد (12 مرداد 1401) تمام ترید هام رو تا به امروز مستند دارم…
ژورنال نویسی در ترید شامل چه چیزهایی میشود؟
خیلی‌ها فکر می‌کنن ژورنال نویسی در ترید فقط یعنی ثبت سود و ضرر. ولی اون فقط یه بخش کوچیکشه. ژورنال درست یعنی ثبت تمام چیزهایی که تو تصمیم‌گیری و عملکردت نقش دارن.
یه جور نقشه‌ی ذهنی از رفتارت تو بازار.
اینا چیزایی‌ان که تو یه ژورنال خوب باید باشن:
- تاریخ و ساعت معامله نماد و تایم‌فریم
- دلیل ورود (بر اساس استراتژی یا احساس یا هر چیزی که واقعا باعث شد وارد شی)
- احساساتت قبل از ورود (اعتماد به نفس؟ شک؟ خشم؟ بی‌حوصلگی؟)
- حجم پوزیشن و درصد ریسک
- نتیجه معامله (سود، ضرر، یا بدون نتیجه)
- اسکرین‌شات لحظه ورود (و بهتره خروج هم باشه)
- درس‌ها و نکاتی که از اون ترید گرفتی
مثلاً شاید ببینی همیشه وقتی شب ترید می‌کنی، ضرر می‌دی. یا وقتی عجله داری بیشتر اشتباه می‌کنی. اینا فقط از دل ژورنال درمیاد.
و تا ژورنال ننویسی نمیتونی خودتو تحلیل کنی و بشناسی…
چرا احساسات این‌قدر مهمن؟
خیلی از ضررهایی که تریدرها می‌دن، بخاطر تحلیل اشتباه نیست، بلکه به‌خاطر تصمیم‌گیری لحظه‌ای تحت تأثیر احساساته.
اگه تو ژورنالت بنویسی:
«احساس کردم از بازار عقب موندم، برای همین سریع وارد شدم»
یا
«بعد از دوتا ضرر قبلی عصبی بودم و خواستم جبران کنم»
این جمله‌ها، کلیدهای رشدتو هستن. چون دفعه بعد وقتی همین احساسات اومدن سراغت، خودآگاه می‌شی و بهتر تصمیم می‌گیری.
روش‌های ژورنال نویسی در ترید
تو دنیای ترید، سه روش معروف برای ژورنال‌نویسی هست. هرکدوم مزایا و معایب خودش رو داره.
1. ژورنال دستی (دفتر و خودکار)
مزایا:
سریع و ساده شروع میشه
نیاز به ابزار خاصی نداره
معایب:
اسکرین‌شات نداره
مرتب‌سازی سخت میشه
پیدا کردن تریدهای قبلی زمان‌بره
برای تحلیل بلندمدت مناسب نیست
2. ژورنال اکسل
مزایا:
می‌تونی ستون‌های زیادی بسازی (نماد، ساعت، سود، درصد ریسک، و…)
نمودار و فیلتر بزنی
قابل دسته‌بندی
معایب:
نوشتن اطلاعات زمان‌بره
اسکرین‌شات‌ها معمولاً جدا ذخیره می‌شن
برای بعضیا حوصله‌بر و پیچیده‌ست
3. ابزارهای خودکار ژورنال‌نویسی (مثل اندیکاتور ژورنال معاملاتی هوشمند)
اینجا جاییه که دیگه تریدر، همون‌قدر که به تحلیل چارت فکر می‌کنه، به نظم کاری خودش هم اهمیت می‌ده.
خود من با تجربه‌ای که از ژورنال نوسی در ترید خصوصا دفتر ژورنال دستی داشتم، همیشه دنبال یه راه‌حل بودم که ثبت تریدهام رو منظم، مستند و سریع‌تر کنه.
برای همین، اندیکاتور ژورنال معاملاتی هوشمند رو ساختیم.
این اندیکاتور دقیقاً چیکار می‌کنه؟
وقتی یه ترید مزنی از ورود و خروج اون، خودش به‌صورت اتومات از چارت اسکرین‌شات می‌گیره
اون تصویر رو با یه کد خاص که در هیستوری متاتریدره، اسم نماد، ساعت و تاریخ ذخیره می‌کنه
همه تصاویر رو تو پوشه‌های روزانه و منظم دسته‌بندی می‌کنه
ولی نکته اصلی اینه:
این ابزار به‌تنهایی ژورنال نیست، بلکه مکمل دفتر ژورنال دستیه.
من شخصاً چی کار می‌کنم؟
یه دفتر ژورنال دارم که هر صفحه اون مربوط به یه تریده.
تو بالای هر صفحه، کد اسکرین‌شاتی که اندیکاتور گرفته رو می‌نویسم. (کد یا تیکت Ticket اون ترید در هیستوری متاتریدر)
وقتی بعداً برمی‌گردم و دفترم رو مرور می‌کنم، می‌تونم دقیق برم عکس همون ترید رو که با اندیکاتور ژورنال معاملاتی هوشمند ذخیره شده رو ببینم.
این ترکیب:
نظم تصویری دیجیتال + ثبت دستی دقیق احساسات و تحلیل ذهنی
شده بهترین مدل ژورنال نویسی در ترید که تا حالا تجربه کردم.
جمع‌بندی نهایی: ژورنال‌نویسی، مسیر تریدر شدن واقعی
تا اینجا اگه با من اومده باشی، احتمال زیاد تو هم مثل من باور کردی که ژورنال نویسی در ترید یه چیز اضافه و ادایی نیست. یه ضرورت حرفه‌ایه.
مثل یه آینه‌ست که هر روز می‌ذاری جلوت، خودت رو باهاش چک می‌کنی، قضاوت می‌کنی، اصلاح می‌کنی، و رشد می‌کنی.
من تو این چند سال، بارها دیدم تریدرهایی که:
خیلی با استعداد بودن، اما بدون ژورنال، مدام دور خودشون می‌چرخیدن
سود می‌کنن، ولی نمی‌دونن چرا
ضرر می‌کنن، ولی نمی‌فهمن کِی و کجا اشتباه کردن
از اون طرف، تریدرهایی رو هم دیدم که شاید استعداد، تجربه و حرفه معمولی داشتن، ولی چون نظم داشتن، چون خودشونو می‌شناختن، چون ژورنال می‌نوشتن، تونستن سودده بشن و بمونن.
حرف آخر من بهت:
اگه بخوام فقط یه توصیه بهت بکنم، اینه که از همین امروز ژورنال‌نویسی رو شروع کن.
نه از فردا، نه وقتی وقت آزاد داشتی، نه وقتی اوضاعت بهتر شد.
همین امروز. حتی اگه با یه برگه سفید.
و اگه می‌خوای حرفه‌ای و دقیق این کار رو انجام بدی، ابزار هم برات هست.
همونی که من باهاش ده‌ها تریدر رو دیدم که پیشرفت کردن، و خودم روز به روز باهاش رشد می‌کنم.
معرفی اندیکاتور ژورنال معاملاتی هوشمند
این ابزار برای افرادی ساخته شده که نمی‌خوان سرسری ترید کنن.
برای تریدرهایی که می‌خوان معامله‌هاشون مستند، قابل‌بررسی، و دقیق باشه.
قابلیت‌ها:
- به‌محض باز یا بسته شدن معامله، اسکرین‌شات اتومات از چارت می‌گیره
- عکس رو با فرمت دقیق کدگذاری می‌کنه (نام نماد + تاریخ + ساعت)
- توی پوشه‌های روزانه ذخیره میشه، بدون هیچ دردسری
- کاملاً با متاتریدر ۴ و ۵ سازگاره
- به‌راحتی میشه باهاش دفتر ژورنال دستی رو ترکیب کرد (مثل کاری که من می‌کنم)
نصبش خیلی راحته. فقط کافیه یه بار به چارتت اضافه‌ش کنی، دیگه به هیچ کاری نیاز نداری.
نه یادت می‌ره عکس بگیری، نه لازم داری مرتب کنی، نه اسم‌گذاری دستی کنی.
اینجاست که شروع می‌کنی به حرفه‌ای شدن، و توصیه مبکنم قبل از ژورنال نویسی ترید این مقاله رو حتما بخونی:
آموزش ژورنال نویسی ترید
اندیکاتور ژورنال معاملاتی هوشمند
اگه هنوز مطمئن نیستی، بیا پیجم تو اینستا، تجربه بقیه رو ببین.
یا ازم سوال بپرس، من واقعاً جواب می‌دم.
و یه حرف خودمونی آخر…
اگه تا اینجای مقاله رو خوندی، یعنی دنبال رشد واقعی هستی.
و این یعنی فرق داری با خیلی از کسایی که فقط دنبال سود سریع و یه شبه پولدار شدنن و محکوم به شکستن.
منم همین مسیر رو اومدم، با همون دغدغه‌ها، با همون ترس‌ها، با همون شک‌ها.
و امروز این مقاله، نه فقط یه محتوا، بلکه یه تیکه از تجربه زندگی یک تریدر بود که خواستم بهت منتقل کنم.
امیدوارم یه جا به کارت بیاد.
تا مقاله بعدی، برات رشد، نظم، و سود مستمر آرزو می‌کنم.